معرفی آيت الله حاج شيخ هادى عراقى میلاجردی
آيت الله حاج شيخ هادى عراقى برادر مرحوم آيت الله حاج شيخ احمد عراقى میباشد، پدر اين دو بزرگوار هم مرحوم آيت الله آخوند ملا محمّد محمودى بودند كه خود از علماى به نام اين شهر به حساب می آمد.
تحصيلات مقدماتى
آيت الله حاج شيخ هادى عراقى در ايام طفوليت از نعمت عظيم مادر محروم گرديد و در همان حال فراز و نشيب دوران كودكى را در اين شهر طى نمود و در دامان پدر دانشمندش پرورش و نشو و نمو يافت و مقدمات و مبادى علوم اسلاميه از قبيل صرف و نحو و ادبيات را فرا گرفت، پس از فراگيرى اين مرحله از علوم عازم سلطان آباد «اراك» شد و مدّتى در آنجا تحصيل نمود، سپس براى فراگيرى بيشتر آنجا را هم ترك گفت و به ملاير كه در آن زمان علماى بزرگى در آن مشغول نشر معارف اسلامى بودند رفت و قريب پنج سال در مدرسه شيخ الملوك كه مهمترين حوزه علميه آن زمان شهر بود، در نزد علماى آن بلاد به درس خود ادامه داد، آنگاه براى تكميل تحصيلاتشان به شهر اصفهان كه در آن زمان مهد علماء و مجمع فضلاء بود رفت و به تحصيلات خود ادامه داد، اقامت اين عالم ربانى در اين شهر به مدت 10 سال به طول انجاميد و توشه اى كامل از علم و عمل در اين شهر از علماء برچيده و درجات عاليه اجتهاد نائل آمد.
برخی از اساتيد شیخ هادی عراقی:
1- آيت الله العظمى ميرزا جهانگير خان قشقايى
2- آيت الله العظمى علامه محمّد كاشى
3- آيت الله العظمى سيد محمد باقر درچهاى
4- آيت الله العظمى ميرزا ابوالمعالى كرباسى
5- آيت الله العظمى سيد محمّد تقى مدرس
بازگشت به ملاير
آيت الله شيخ هادى ميلاجردى عراقى پس از طى نمودن مراحل عالى علمى و تهذيب و اخلاق و بينش در حوزه علميه اصفهان نزد اساتيد مذكور به شهر ملاير مراجعت کرد و در آنجا رحل اقامت افكنده و متأهل و ماندگار شد.
اين عالم بزرگوار در شهر ملاير اقدام به جلسات درس و بحث ممتدى كه تا آخر عمر شريفش ادامه داشت، کرد.
محور دروس ايشان در ملاير فقه و اصول و ادبيات بود كه در اين جلسات طلاب علوم دينيه پروانه وار دور شمع وجود او مشغول استفاده و كسب فيض بودند و دهها تن از خرمن آن فقيه خوشه چين نمودند و به مقام و مرتبه شامخ اجتهاد و قريب به اجتهاد نائل آمدند.
آيت اللَّه شيخ هادى عراقى در فقه و اصول مجتهدى مسلم، و رقیبی در تفسير و منطق و رياضيات و ادبيات ثانى نداشت و در يك كلام يگانه و فريد بود.
هر كس به درس آن فقيد سعيد مى نشست ممكن نبود كه به مقامى از علم و تقوا نرسد.
شاگردان شیخ هادی عراقی:
اكنون اكثر شاگردان آن عالم ربانى و فقيه قرآنى از اساتيد حوزه و دانشگاه هاى داخل و خارج كشور هستند كه برخى از آنها عبارت است از:
1- آيت اللَّه شيخ اسماعيل معّزى ملايرى از اساتيد با سابقه و برجسته حوزه علميه قم.
2- دكتر خسرو فرشيد پور استاد ممتاز دانشگاه تهران
3- دكتر محمّد مهدى ملايرى استاد ممتاز دانشگاه تهران
4- دكتر على اصغر نراقى استاد دانشگاه امام صادق «عليه السلام» و دانشگاه تربيت معلم.
5- استاد ابوتراب هدايى نويسنده معروف و صاحب مجله الهدى در مشهد مقدس و مؤلف كتب عديده.
6- استاد احمد ملايرى رئيس دانشگاه تربيت مدرس و عضو شوراى عالى انقلاب فرهنگى.
اخلاق پسنديده
آيت اللَّه فقيد عراقى ميلاجردى از قدس و تقوى مكانتى رفيع داشت و كاملاً متخلق به اخلاق پسنديده بود، به طورى كه نماز شب هاى طولانى او همواره با گريه هاى عجيبش زبان زد همگان بود و در حقيقت از بكائين عصر به شمار مى رفت، و اين تا جايى پيش رفت كه مردم شهر ملاير به او لقب ابوذر زمان دادند.
آيت اللَّه عراقى با وجود داشتن اجازات متعدد هيچوقت از وجوه شرعيه به مصرف زندگانى خود نمى رسانيد و امرار معاش را از طريق كتابت به اقل امكانات مى گذراند.
ايشان هيچ گاه آلوده به ماديات نشد و در مناعت طبع و علو يگانه و مشهور بود.
در شهر ملاير خانه اى نداشت و تا آخر عمر در منزلى كه به خانمش به ارث رسيده بود زندگى مى كرد.
ايشان به حقيقت شخصى بود كه صفات حسنه در او جمع و مبراء از صفات رزيله بود.
وفات
مرحوم آيت اللَّه حاج شيخ هادى ميلاجردى عراقى پس از ساليانى دراز برگزارى جلسات درس و بحث و رسيدگى به امور شرعيه مردم و ترويج شرع مبين اسلام روز جمعه 17 دى ماه 1338 شمسى برابر 9 رجب 1379 قمرى در ملاير ديده از جهان فرو بست و به رحمت ايزدى واصل شد و در همانجا مدفون گرديدند.
مردم ملاير و اطراف و اكناف آن شهر با شنيدن خبر درگذشت اين عالم ربانى به سر و سينه خود میزدند و فقدان او را ضايعه اى جبران ناپذير میدانستند و چندين دهه سياهپوش در ماتم سوگ ايشان بودند.
اكنون نيز بارگاه ملكوتى اين عالم ربانى زيارتگاه اهل دل و پناهگاه مردم در سختی ها و مصائب میباشد.
بریده ای از روزنامه کیهان در تاریخ 9 ژانویه 1960 برابر با 18 دیماه 1338 که به علت درگذشت حجت الاسلام شیخ هادی عراقی میلاجردی کلیه بازار و موسسات ملی تعطیل شده است.
گردآوری مطلب: حجت الاسلام محمدرسول آقامحمدی در کتاب فرزانگان میلاجرد
منبع: سایت میلاجرد